مدتی قبل دستنويسی از صحيفه سجاديه را نزد دوستی در قم ديدم كه امضاي جلال آل احمد را داشت و آن را با اين عبارات هديه داده بود: " به دوست دانشمند و سرور ارجمند حضرت آقای صالحی تقديم شد. به تاريخ دهم مهر ماه 1342 ارادتمند سيد جلال آل احمد". اين دستنويس از سده 12 هجري و به خط نسخ بود و در بين سطور ترجمه فارسي به قلم نستعليق سرخ كتابت شده بود. 197 برگ داشت. صفحه ابتدايي آن افتاده بود و به جای آن صفحه اي از طبع سنگي را قرار داده بودند. بعدها كتاب در 5 آذر 1350 به تملك سيد محمد امام رسيده بود. ترجمه صحيفه با اين عبارات آغاز مي شود: " سباس مر خداي را كه اول همه است بي آن كه اولي باشد بيش از او و آخر همه است بي آن كه آخری باشد بس از او".